Blog 6-4

Blog 6-4:

Heerlijk, het is weekend! Lekker een beetje kunnen aankeutelen en de dingen doen die ik wil doen, ik hou ervan! Ik ben vandaag begonnen met het doen van een was, in de hoop dat het eind van de middag droog is, zodat ik morgen de waslijn opnieuw vol kan hangen. Hierna ben ik meteen maar gaan douchen, want ik had het erg heet. Het maakt qua temperatuur echt zoveel verschil of je overdag of ’s avonds doucht. Lekker is het nog steeds niet, maar in elk geval iets minder koud. 
Rond een uurtje of 10 kwam Emmaly langs, zodat we samen voor school aan de slag konden. Maar Maggie en ik moesten nog gaan eten, dus hebben we met z’n drieën een boterhammetje gegeten. 
We hebben vandaag een praktijkopdracht kunnen afronden, heel fijn dat er iets af is en nu op naar het volgende, de CAT’s. Tussen de middag, of nou ja, pas om 2 uur volgens mij, kregen we Nzima als lunch. Natuurlijk mocht Emmaly blijven eten. Bij de Nzima had Maggie visjes klaargemaakt en voor mij een eitje gebakken, omdat ik geen vis lust. Zeker deze niet.. Het zijn visjes van zo’n 5 cm lang die lekker met kop en al op je bord liggen. Maggie eet de visjes in zijn geheel op. Emmaly liet de graatjes en de koppen liggen. Ik weet niet of ik het eerder verteld heb, maar in de keuken staat een ton met een laag water erin. Hierin gooit Maggie zowel de vuile vaat, als het afval. Ik kan dit zó niet begrijpen.. Alles zit onder het vet en er drijven theezakjes en resten van groente en fruit in het water. En nu dus ook de vissenkoppen die Emmaly op haar bord had laten liggen. Ik had er nogal spijt van dat ik aan de afwas begonnen was. Echt zo vies om de vuile vaat tussen die koppen vandaan te moeten halen. Ik heb volgens mij eerder geschreven dat efficiëntie een begrip is dat hier niet in het woordenboek staat, dit is hier wel een voorbeeld van. 

Vanmiddag is Emmaly vertrokken naar Hilltop, om te gaan slapen bij haar vorige gastgezin. Ik heb daar echt alles behalve behoefte aan, dus ik blijf lekker zitten waar ik zit. 
Vanavond heb ik gekookt. Couscous met wortel, aubergine en tomaat. Maggie kende dit niet en proefde er heel voorzichtig van. Ik had haar bord flink vol geschept, ze er een foto van gemaakt en wilde weten hoe je couscous schrijft. Ze heeft heel haar bord leeg gegeten, wel na heel veel zout toegevoegd te hebben. Ik ben het wel met haar eens dat ik iets meer ‘spices’ had mogen toevoegen. Maar het was heerlijk en fijn weer eens iets anders te kunnen eten. Er is nog couscous over, dus misschien kan ik hiermee zondag een salade maken.

Vandaag besefte ik me weer heel erg dat ik me echt super happy voel hier. Er zijn zoveel momenten waarop ik intens geniet. Ik word blij van de kleinste dingen, de was doen, boodschappen doen, eten klaarmaken, een verse boterham eten, een yogales volgen. Maar wat me het meest gelukkig maakt is het contact met de mensen hier. Natuurlijk met de mensen die intussen steeds beter begin te leren kennen, zoals Maggie en andere collega’s. Maar ook het contact met mensen die ik nog nooit eerder gezien heb levert zulke leuke momenten op. Juist dat contact gaat hier, in vergelijking met Nederland, zo makkelijk. Het is hier zo volkomen normaal om aan een vreemde te vragen: ‘how are you?’ of iemand een hand te geven en te vragen hoe iemand heet. Hierna volgt regelmatig wel een verder gesprek. Deze manier van contact met anderen ga ik echt zo enorm missen als ik weer in Nederland ben! Ik probeer de gedachte aan terug gaan naar Nederland maar te verdringen voorlopig!  

Fijne zondag!

Groetjes Eline