Blog 30-3 en 31-3

Blog 30-3 en 31-3:

Zaterdagochtend werd ik pas om half 8 wakker, best even vreemd als je normaal gesproken altijd rond half 6 wakker wordt. Ik merk wel echt dat ik me stukken fitter voel als ik gewoon op tijd (rond 9 uur/half 10) ga slapen (dat lukte niet helemaal vrijdagavond) en vroeg wakker wordt. Dus dat ga ik in het vervolg toch maar weer proberen. Het was al 10 uur geweest toen ik uit bed kwam, omdat ik wat had liggen lezen en mijn ellenlange blog van vrijdag nog moest schrijven. Dat kost best wat tijd..
Mijn ontbijt bestond uit brood met avocado, hmm! 
Na het ontbijt ben ik meteen vertrokken naar het guesthouse om Bregje en Anne op te halen. We zijn lopend naar Shoprite gegaan en hebben tussenstops gemaakt bij de bank en op de markt. Ik heb voor het eerst inkopen gedaan op de markt. Aardappelen, komkommer, wortels, tomaten, allemaal voor de chips met salade die ik vanavond ga maken. 
Omdat het al lunchtijd was toen we bij Shoprite arriveerden, heb ik twee heerlijke broodjes gekocht voor de lunch. 
Emmaly was intussen ook bij ons aangesloten, nadat ze in town naar de kerk geweest was. 
We wilden met de taxi terug naar huis, maar hier moet je maar net een taxi tegen komen, dus we hebben alsnog de helft moeten lopen, voordat iemand vroeg of we een taxi nodig hadden. Onderweg kwamen we langs het werk van Penjani, die naar buiten kwam toen we langs liepen. Best even gek om haar te zien.
We zijn met z’n vieren naar het guesthouse gegaan om daar wat te eten en gezellig te kletsen. Eer dat ik terug naar huis ging was het al 3 uur geweest. Hier heb ik eerst weer een was gedaan. Ik ben nog steeds mijn was aan het wegwerken van de eerste weken.. Er past niet zo heel veel was op de waslijn die ik gemaakt heb, dus ik kan niet zoveel wassen in één keer. Verder heb ik nog wat mails gestuurd en een verslag geschreven voor school en toen was het alweer tijd om te gaan koken. 
Maggie heeft echt het grootste gedeelte van de dag op bed gelegen om films te kijken.. Ook een manier om de dag door te brengen natuurlijk, maar ik moet er niet aan denken. Het weer is zo heerlijk hier, dat ik liever naar buiten ga. Als ik iets moet doen op mijn laptop doe ik dat meestal buiten. Er is geen stoel op de binnenplaats, dus ik ga altijd maar op het trapje van de achterdeur naar de binnenplaats zitten. Ik bedacht gister dat als ik hier zou wonen, ik als eerste een stoel zou kopen voor buiten. 
Koken neemt hier echt wel veel meer tijd in beslag dan in Nederland. Ik ben volgens mij tussen 6 uur en half 7 begonnen en was rond 8 uur pas klaar. Vooral het bakken van de chips duurt erg lang. Ik kon tussendoor mooi de salade klaarmaken. Ik heb Maggie echt nog bijna nooit twee keer zien opscheppen, nu deed ze dat dus wel. Ze zei: ik zit echt vol, maar kan niet stoppen met eten, omdat ik het zo lekker vind. Zo leuk!! Terwijl het opzich niet heel bijzonder is wat ik klaargemaakt had hoor. Gewoon wat komkommer, avocado, tomaat, wortel en gekookt ei in stukjes snijden (weer alles vanuit mijn hand gesneden, ik wordt er echt handiger in!) en door elkaar roeren. Ik ben niet zo van de kruiden en dressings, dus dat doe ik er niet in. Maar toch vond ze het heel erg lekker. Alles ging op! Nu komt dat ook wel doordat ik drie keer opgeschept heb, maar goed… 😉
Het was ook vanavond weer erg gezellig. Maggie vertelde me onder andere dat ze graag een vervolgstudie wil gaan doen, zodat ze in het buitenland (ik dacht UK, maar weet het niet meer zeker) kan gaan werken. Ik hoop zo dat ze dit gaat doen! Maar ik kon er niet precies achter komen waarom ze hier nog niet aan begonnen is of wat haar tegenhoud om dit te gaan doen. 
Verpleegkundigen krijgen hier een vast bedrag per maand betaald, ongeacht hoeveel ze werken. Het gebeurt soms dat ze op de loonlijst staan, terwijl ze ‘stiekem’ vertrokken zijn. Zolang niemand ze van de loonlijst haalt, krijgen ze gewoon elke maand betaald, zonder hier iets voor te doen. Gezien de mentaliteit van de mensen hier, kan een situatie als deze echt maandenlang blijven bestaan. Zo bijzonder. De eerste Matron van het ziekenhuis (de persoon die nog boven Chrispine staat), wilde graag een opleiding volgen, maar kreeg hiervoor geen toestemming. Ze is op vakantie gegaan en is hierna niet meer terug komen en is bezig met de opleiding die ze wilde doen. Ze is al vanaf oktober weg en ik kreeg de indruk dat ze nog steeds op de loonlijst staat (het management is aan het overleggen wat ze gaan doen met de situatie en of ze nog terug mag komen) en dus ook gewoon betaald krijgt. Bizar! 
Vanavond hebben we gekeken naar America’s got talent. Echt het eerste programma hier op tv dat ik echt leuk vond om te kijken! De act’s waren ook wel echt goed moet ik zeggen. Dus vanavond opnieuw laat gaan slapen..  
Zondagochtend was ik gelukkig vroeger wakker dan zaterdag en dus ook vroeger uit bed. Dat moest ook wel, want ik had met Anne, Bregje en Emmaly afgesproken om naar de Lake te gaan om 10 uur. Ik heb eerst nog maar even mijn uniform uitgewassen, want dat was ik gister vergeten. We hadden afgesproken lunch mee te nemen, dus ik heb, lekker hollands, boterhammen met pindakaas klaargemaakt. 
We zijn naar de main road gelopen en konden hier al snel in een busje stappen. We moesten een gedeelte van de rit met z’n vieren op één bankje zitten, omdat het busje zo vol zat. Lekker krapjes. Onderweg stopt het busje steeds om mensen in en uit te laten stappen. We hadden besloten dat we naar Kande beach wilden. We wisten alleen niet precies hoe ver dit rijden was. Dit bleek bijna 2 uur in beslag te nemen. Eenmaal daar in de buurt aangekomen, bleek dat we ook nog een half uur moesten wandelen om er te komen. We liepen langs allerlei huisjes, waar iedereen ons natuurlijk begroette. Toen we bij het strand aankwamen, werden we meteen bestormd door zo’n acht mannen/jongens die ons de hand schudden en een praatje begonnen te maken. Ze brachten ons naar een plek waar we konden gaan zitten en wilden een lokaal bordspel met ons spelen. Ik vond het allemaal nogal overweldigend, dus heb me vrij snel wat gedistantieerd van alle drukte. Toen de jongens merkten dat we graag eerst wilden lunchen gingen ze er vandoor. Na de lunch kwamen er een aantal weer terug om het bordspel uit te leggen en te spelen en natuurlijk probeerden ze ook souvernirs te verkopen. Ik had meer zin om lekker in het zonnetje een boekje te lezen, dus dit heb ik ook gewoon gedaan. Ook dit werd prima gevonden. Hieraan merk je wel echt het respect dat ze voor je hebben! Mooi wel! Op een gegeven moment kwam één van de jongens bij me zitten om even een praatje te maken, gezellig wel! Intussen zagen we een zeearend voorbij komen, wat een indrukwekkend beest. De mannen vertelden ons dat we wel voor 5 uur weer terug moesten zijn bij de weg, anders konden we niet meer terug naar Mzuzu, omdat er dan geen taxi’s meer rijden. Aan het eind van de middag zijn Emmaly en ik nog even gaan zwemmen. Al vrij snel hadden we zo’n twaalf kinderen rond ons zwommen, wat een leuk moment. Het is trouwens wel bijzonder, want Lake Malawi is een meer, maar door de golven zou je eerder denken dat je in een zee zwemt. Ze waren ook echt heel hoog en krachtig vandaag. Als je al die kleine kinderen daarin zit rond rennen en meegesleurd ziet worden door een golf hou je toch wel even je hart vast moet ik zeggen, zeker omdat je niet weet of ze kunnen zwemmen. Maar ze kwamen allemaal weer boven water gelukkig..
Hierna zijn we gaan omkleden en zijn we terug gelopen naar de weg. Eén van de jongens liep met ons mee terug en hielp ons bij het regelen van een taxi. Ook in deze taxi zaten het grootste gedeelte van de rit meer mensen dan waar de auto voor bedoeld was. Halverwege moesten we overstappen in een andere taxi. Toen we om iets voor zevenen thuis waren, was ik echt kapot. Ik heb het zand van me afgespoeld onder de douche, heb een hapje gegeten en ben naar bed gegaan. 
Het was een heerlijke dag, al was hij wel erg snel voorbij door de lange reistijd. In het vervolg gaan we iets eerder weg en gaan we naar een strand dat minder ver weg is. De lake en het strand zijn wel echt heel mooi! Ik zal een paar foto’s toevoegen aan mijn blog, om een indruk te geven hiervan! 

Vandaag is het weer maandag en hebben we nog precies 7 weken stage te gaan, de tijd vliegt! Fijne dag allemaal! Het is 1 april vandaag trouwens, ook hier schijnen ze bekend te zijn met het voor de gek houden van elkaar op deze datum. Ik ben benieuwd. 
Groetjes Eline