Blog 24-4

Blog 24-4:

Woensdag zijn er 2 Nederlandse studenten gearriveerd die een weekje in Mzuzu zullen verblijven en hierna naar Mzambasi zullen gaan. Na de meeting hebben we een tijdje met ze zitten kletsen en ze één en ander verteld over het leven hier en in Mzambasi. Eén van de meiden is veganistisch, ik ben heel erg benieuwd hoe ze hier, vooral in Mzambasi, mee om zullen gaan. Ik vraag me ook heel erg af wat ze te eten zal krijgen. Nzima wordt met water gemaakt, dus dat is veganistisch, maar er wordt heel weinig groente gegeten en bij elke maaltijd wordt of vlees of vis of ei gegeten… 
Op de afdeling was het vandaag erg rustig. De woensdag is vooral bedoeld voor consulten voor kinderen. Er komen aanzienlijk minder kinderen op consult dan volwassenen. Kinderen waarvan één van de ouders of beide ouders HIV hebben, worden sowieso twee jaar lang behandeld met medicatie. Ze worden verschillende keren getest en als de testen negatief blijven, kunnen ze na twee jaar stoppen met de medicatie. 
Ik heb vandaag zelf tijdens de consulten alles mogen invoeren in de computer. Gelukkig hielpen de studenten me met het beantwoord krijgen van de vragen. 
Toen ik na de lunch terug kwam, was er nog niemand aanwezig op de afdeling. Na 10 minuten kwam één van de studenten aan. Ik vroeg hem of hij dacht dat er vanmiddag iets te doen zou zijn. Hij gaf aan dat hij dacht dat er geen cliënten zouden komen. Ik heb daarom maar besloten om samen met Emmaly naar een Lodge te gaan om te kijken hoe het internet hier is. We zijn hierheen gelopen, hebben een drankje besteld en gevraagd naar het wachtwoord voor de wifi. Hiermee hebben we geprobeerd om literatuuronderzoek te doen voor onze CAT. De databank Pubmed kregen we niet geopend, een andere databank werkte wel enigszins, maar alles behalve snel en soepel. Het werkt echt erg demotiverend moet ik zeggen. We weten dat we internet nodig hebben om onze CAT’s te schrijven, maar het internet is te slecht om ook maar een beetje normaal te kunnen zoeken naar geschikte literatuur. We hebben nu op drie plekken gebruik gemaakt van het internet, maar overal is het even slecht. We weten dus niet hoe we onze opdracht kunnen maken en dit zorgt voor best wel wat frustraties.
Vanavond ging, tot grote verrassing van Maggie en mij, dokter Isaac mee naar de sportschool. Hij wilde nooit mee en nu opeens had hij Maggie gevraagd of we op hem wilden wachten.. Hij heeft veel humor, dus het is erg gezellig dat hij mee gaat! En het is ook erg handig voor ons, want nu hoeven we niet te lopen en op een taxi te wachten. Dat scheelt best wat tijd. Alleen ging het bij het parkeren wel een beetje mis. We parkeerden op het terrein van de sportschool, waar hoog gras staat. In Malawi zijn de goten erg diep, omdat er zoveel water valt. Door het gras zag Isaac de goot die over het terrein loopt over het hoofd en kwam hier met beide wielen in terecht. Hij kreeg de auto er zelf niet uit. We zijn eerst maar gaan sporten. Wat een pittige yogales was het weer zeg. Het gaat me nog niet echt makkelijker af allemaal moet ik zeggen. Maar goed, gewoon maar blijven doen wat wel lukt.. Ik heb me wel weer echt een ongeluk gelachen tijdens de les, sommige mensen zijn echt hilarisch. 
Aan het einde van de les hebben we een aantal mannen gevraagd te helpen om de auto uit de goot te krijgen. Met z’n allen was dit zo voor elkaar gelukkig. 
Eenmaal thuis ben ik gaan douchen. We beginnen te merken dat het winter aan het worden is hier, het is ’s avonds echt merkbaar kouder. Dit maakt het douchen er niet aangenamer op moet ik zeggen. We hebben een boterhammetje gegeten en hierna ben ik meteen naar bed gegaan. 
Weer een dag voorbij dus.. De tijd gaat ontzettend snel en ik denk er af en toe over na om mijn vliegticket om te boeken, zodat ik langer kan blijven. Ik heb hiervoor nog geen concrete plannen, voorlopig is het nog maar slechts een gedachte, maar wie weet….! 

Groetjes Eline