Blog 23-4

25 april 2019 - Mzuzu, Malawi

Blog 23-4:

Vandaag was mijn eerste dag op Malazi, dit is de HIVafdeling. Op deze afdeling kunnen cliënten met HIV op consult komen. Eerst kreeg ik uitleg over de HIV medicatie. Dit is best ingewikkeld. Er zijn tien soorten medicatie en een behandeling bestaat uit een combinatie van 3 soorten. Er zijn 13 combinaties mogelijk, deze combinaties hebben allemaal een nummer. 
De consulten die gehouden worden zijn vooral bedoeld om nieuwe medicatie te verstrekken. De cliënt wordt vooraf gewogen en de bloeddruk wordt gemeten. Hierna worden aan de hand van het patiëntennummer verschillende gegevens ingevoerd in een computersysteem. Zo wordt gevraagd of de cliënt medicatie gebruikt voor de bloeddruk en TB, of de cliënt last heeft van bijwerkingen van de medicatie, welke bescherming gebruikt wordt tijdens seksuele activiteiten en hoeveel medicatie de cliënt nog over heeft. Aan de hand van het laatste rekent het programma uit hoeveel medicatie er vergeten is in te nemen, geniaal systeem. Er zijn 2 kleine kantoortjes waarin de consulten gehouden worden en we zijn met 5 studenten en een nurse, best een volle bak dus. 
Om stipt 12 uur was het lunchtijd. Tijdens de lunch heb ik met Maggie gepraat over afgelopen weekend. Zij is weg gegaan doordat ze de manier van communiceren van Alick erg vervelend vond. Fijn om beiden even uit te kunnen spreken hoe we het ervaren hebben en vooral ook om te merken dat er tussen ons niets aan de hand is. Dit gesprek heeft me nog meer duidelijk gemaakt over de ‘behaviour’ van de boys, met name van Alick. Ik had vandaag de neiging om het nummer van Alick te verwijderen. Maar Maggie gaf aan dat het misschien goed was om met hem in gesprek te gaan over de manier waarop hij communiceert. Ik denk dat weinig mensen hem de waarheid vertellen hierover, omdat hij best wat aanzien heeft doordat hij goed opgeleid is en twee projecten runt. Misschien helpt het als ik hem vertel wat ik gezien heb het afgelopen weekend. Hij staat hiervoor open, dus we gaan het zien.. 
Vanmiddag op stage gingen twee studenten een fictief gesprek oefenen met een cliënt die net te horen gekregen had dat hij/zij HIV had. De studenten waren aan het bespreken wat ze allemaal aan de cliënt wilden vertellen, of nou ja, eigenlijk moesten vertellen. Want ook de gesprekken zijn vooral gericht op het navolgen van protocollen (welke informatie moet ik de cliënt geven?!). Er werd aan mij gevraagd wat ik de cliënt zou vertellen. Ik gaf aan dat ik vooral zou vragen naar de gevoelens van de cliënt over het feit dat hij net te horen gekregen had dat hij/zij HIV heeft. Ik gaf aan dat ik denk dat de cliënt dit eerst moet verwerken, voordat er allerlei informatie gegeven kan worden en dat ik vooral zou praten met de cliënt over de zorgen die hij heeft naar aanleiding van de diagnose. De studenten vonden dit wel een goed punt, want veel cliënten denken bij het horen van de diagnose HIV, dat er niets aan te doen is en ze binnenkort zullen overlijden. Een leerzaam gesprek wel! 
Na de knock-off ben ik naar town gelopen, omdat ik echt geld moest pinnen na afgelopen weekend. Er is hier maar één bank waar we kunnen pinnen met onze pinpas. Pinnen met een pinpas is goedkoper dan met een creditcard, dus de afgelopen weken zijn we steeds naar deze bank gegaan. Maar deze bank is best wel ver van ons huis vandaan, dus ik besloot om vandaag naar een bank dichterbij huis te gaan en te pinnen met mijn creditcard. Ik had deze al een tijdje niet meer gebruikt, dus toen ik bij het pinautomaat stond, bedacht ik me dat ik mijn pincode niet meer wist. Gelukkig was mijn broertje thuis en kon hij me mijn pincode vertellen, thanks bro! 
Na het pinnen ben ik nog even snel om een boodschap gegaan en hierna snel naar huis, want ik zou uit eten gaan met Emmaly, Anne en Bregje, voor de verjaardag van bregje. Als je geen taxi nodig hebt, rijden ze je haast ondersteboven, maar als je er één nodig hebt zijn ze nergens te bekennen. Ik moest dus in het donker naar huis lopen, nu voel ik me opzich niet heel onveilig hier, maar toch is het niet echt prettig. 
We zijn naar een lodge gegaan om hier een hapje te eten. Ik koos voor pasta carbonara, lang geleden dat ik dit gegeten heb. En als nagerecht een enorm stuk cheececake, zoo lekker!! 
Ik lag weer erg laat in bed vanavond en dat na de enorm korte nacht van zondag op maandag, het reizen, het laat thuis zijn gister en alle emoties van afgelopen dagen. Maar goed, het was erg gezellig! 

Fijne dag weer vandaag! 

Groetjes Eline