Blog 21-3

Blog 21-3:

Er staat tegenwoordig geen taxi meer voor de deur om 7 uur ’s morgens, dus ik kan blijven liggen tot iets voor 7, zo lekker! Ik ben er intussen achter dat Maggie normaal gesproken wel ontbijt ’s morgens. Maar haar kookplaat zorgt voor stroomuitval zodra ze deze aanzet, daarom kan ze nu geen water koken voor thee. Maggie was nog lang niet klaar rond half 8, dus ik ben maar alleen naar het ziekenhuis gegaan. 
Hier gebeurden best wat, in mijn ogen, vreemde dingen. Er werd een patiënt ontslagen, terwijl hij de afgelopen dagen, zelfs ’s morgens vroeg nog, koorts had en niemand wist waar dit vandaan kwam. 
Verder viel het me vandaag op dat personeelsleden te kust en te keur medicatie uit de voorraad pakken. Een potje vitaminepillen ging een rondje door the nurse stationary, iedereen pakte er één uit. Of ik er ook één wilde.. Nou nee, bedankt. Maar zelfs Amoxicilline (penicilline antibioticum) werd gewoon uit de kast gehaald voor een collega en ze kreeg 2 tabletten aangereikt. 
Van de week heb ik aangegeven bij de studenten dat ik het best vervelend/jammer vind dat ik de gesprekken die zij voeren niet kan volgen. Ze begrepen dit en deden even hun best om Engels te spreken, maar ze spraken alweer snel in de lokale taal. Dit maakt dat de dagen nog langer duren dan ze al doen doordat er zo weinig te doen is. 
Ik heb gezien hoe 2 eerste jaars studenten een bloodsample probeerden af te nemen bij een patiënt. Arme jongen.. Ze beginnen op de hand met prikken en als dit niet lukt proberen ze het met dezelfde naald gewoon nog een keer, soms weer op de hand, soms op de onderarm. Ik heb het nog niet aangedurfd om zelf bloed af te nemen, dus ik mag er niet over oordelen, maar het was vrij duidelijk dat het echt wel heel pijnlijk was. Ik begrijp eigenlijk sowieso niet waarom ze hier altijd als eerste de hand aanprikken, zowel voor bloedafname als voor venflons. 
Tussen de middag aten we rijst met beef en wat rauwkost. Dit had Maggie kant en klaar gekocht bij Shoprite, want we hebben tussen de middag geen tijd om te koken. Het was lekker, maar eerlijk gezegd eet ik net zo graag brood tussen de middag. Het is hier in huis erg warm, geen idee waarom, maar Maggie zet nooit een raam open in de woonkamer en de slaapkamer die omgebouwd is tot keuken. Het eten van warm eten midden op de dag zorgt er vaak voor dat het zweet me aan alle kanten uitbreekt. Als ik dan terug kom in het ziekenhuis, moet ik echt even zitten om bij de komen en wat af te koelen, ondanks de korte afstand..  
Vanmiddag gingen de studenten aan de slag met het controleren van de emergency tray. Dit is een soort van noodpakket met medicatie en dergelijke. Bij het controleren wordt er een lijst gemaakt van de aanwezige producten en wordt de ’expire date’ van de producten opgeschreven. Ik zag het nut hiervan echt niet in, want nog geen week geleden is exact hetzelfde gedaan.. Maar goed, ze zijn bezig, dat kon ik niet zeggen..
Aan het einde van de dag wordt altijd een overdracht geschreven naar de volgende dienst. De namen van alle aanwezige nurses en studenten worden opgeschreven, tegenwoordig ook die van mij. Deze overdracht wordt voorgelezen aan de nachtdienst. Het levert elke keer een hilarisch moment op als  de studenten mijn achternaam uitspreken. Blijft erg grappig, vinden ze zelf ook overigens. 
Na de shift wilde Maggie om boodschappen, ik ben maar mee gegaan, ondanks dat ik erg moe was. Een hele dag niets doen is trouwens echt vermoeiender dan de hele dag werken. Maar goed, de boodschappen. Maggie wilde een kookplaat kopen, dit is gelukt en we hebben meteen wat andere spullen meegenomen. Avocado onder andere.. Hmmm.. Eenmaal thuis bleek dat de stekker van de kookplaat ronde pinnen had in plaats van vierkante. Er moest dus eerst iemand gebeld worden die de stekker kon veranderen. We zouden friet gaan eten, dus ik ben maar vast aardappels gaan schillen. Met een enorm vleesmes, want een kleiner mes is er niet. Ik ben blij dat ik al m’n vingers nog heb. Wat er gegeten wordt, wordt echt ter plekke bedacht en er is heel weinig sprake van efficiëntie tijdens het klaarmaken van de maaltijd. Maar uiteindelijk konden we rond 8 uur gaan eten. De friet met saucijs smaakten me goed, al mis ik wel wat groente de afgelopen dagen. 
Tijdens het wachten tot het eten klaar was, hebben Maggie en ik foto’s van elkaar bekeken. Erg leuk! 
Maggie vind het erg leuk dat ik hier woon, want ze is niet graag alleen. Ze houdt van kletsen, dit doet ze dan ook veel en we hebben het erg gezellig. Ze verteld vooral veel verhalen over mannen… Over haar exen onder andere.. Zo leuk! 

Mijn blog is erg kort, want mijn stagedag was echt niet boeiend vandaag. Ik heb af en toe echt een zeer achterwerk van de hele dag doorbrengen op een houten bankje. 

Liefs Eline