Blog 12-4

Blog 12-4:

Ik was vanmorgen op stage rustig bezig met het verwerken van ontslagen, toen ik een appje kreeg van Maggie. Ze vroeg me of ik direct naar huis kon komen. Ik had echt geen idee wat er aan de hand was, dus ik schrok nogal van het bericht. Er spookten natuurlijk meteen allerlei gedachten door m’n hoofd over wat er aan de hand zou kunnen zijn. Zou er iets met Maggie aan de hand zijn, zou ik iets verkeerd gedaan hebben..? De nurse op de afdeling liet me meteen naar huis gaan en op weg naar huis kwam ik Chrispine tegen met nog 2 andere mannen die ik niet kende. Zij waren ook onderweg naar het huis van Maggie. Bij het huis van Maggie aangekomen, vroeg Chrispine me hoe het met me ging.. Ik heb meteen maar aangegeven dat ik nerveus was, omdat ik niet wist wat er aan de hand was. Hij gaf aan dat het om een misverstand ging en op mijn vraag of dit over mij ging, reageerde hij ontkennend, waarop hij geruststellend zijn hand op m’n schouder legde. Toch was ik er nog niet helemaal gerust op, want ik vond het zo’n vreemde situatie. 
Iedereen ging op de bank zitten en de schoonmaakster die altijd aanwezig is op maandag, ging op de grond zitten. Zo hebben we een tijd zitten wachten, omdat er nog iemand moest komen. Na een tijd kwam er een dokter uit het ziekenhuis binnen, toen snapte ik er helemaal niets meer van. Hierna kwam er ook nog een vrouw binnen die ik niet kende, dit bleek de nanny van de aanwezige dokter te zijn, die hier vlakbij woont. In totaal zaten we dus met 8 personen in het kleine huisje van Maggie, erg knus. 
Gelukkig kreeg ik toen eindelijk uitleg van Chrispine. Hij vertelde me dat ze in de lokale taal zouden spreken, zodat ze elkaar beter zouden kunnen begrijpen. Ook zei hij dat ik niet moest denken dat er over mij gesproken werd, want het ging over de schoonmaakster en haar ex husband. Wat een opluchting.. Er is denk ik wel 3 kwartier gesproken door alle partijen. Om een lang verhaal kort te maken: de ex man van de schoonmaakster was hier eerder aan de deur geweest om te vertellen dat hij niet wilde dat zijn ex vrouw hier werkt. De vrouw heeft een andere partner en de ex man kan dit slecht verdragen. De vrouw werkt nog maar sinds kort, omdat Maggie hier nog maar net woont. De problemen zijn volgens de man ontstaan vanaf het moment dat ze hier werkt en geld verdient. Daarom wil hij niet dat ze hier werkt. Vanmorgen is de man in het ziekenhuis op zoek gegaan naar Maggie en heeft haar op een redelijk agressieve manier gevraagd waarom de vrouw nog hier werkt en waarom Maggie haar niet ontslagen heeft. Maggie had de vrouw gezegd niet meer terug te komen, voordat haar problemen met de ex man opgelost waren. Maar hier heeft de vrouw dus geen gehoor aan gegeven en ze stond vanmorgen gewoon voor de deur.
Maggie wilde de situatie oplossen door de man mee te nemen naar haar huis en in gesprek te gaan met de man en de schoonmaakster. Chrispine wilde niet dat ze dit deed, omdat de man behoorlijk agressief overkwam en er dus vanalles zou kunnen gebeuren. Hij heeft daarom iemand van de security gevraagd mee te gaan naar hier en is zelf ook mee gegaan. De dokter en zijn nanny waren aanwezig, omdat de ex man dacht dat de nanny zijn ex vrouw beïnvloed had om bij hem weg te gaan. Wat een drama…! De outcome van het gesprek was dat de vrouw niet meer terug mag komen om hier te werken en dat ze naar de politie gaat om aan te geven dat haar ex mensen lastig valt. 
Maggie wilde de schoonmaakster betalen voor de dagen dat ze hier gewerkt heeft, ze had alleen zelf niet voldoende contant geld in huis. Daarom had ze mij gevraagd om ook te komen, zodat ze mij kon vragen het geld voor te schieten. Maar Chrispine gaf aan dat de ex man moest betalen, want hij had ervoor gezorgd dat de vrouw moest stoppen met werken. 
Toen iedereen uiteindelijk weg ging, was ik echt wel een beetje van slag ofzo.. Sowieso van de schrik en het niet weten wat er aan de hand was, ik was ook echt wel bang dat er iets ergs met Maggie aan de hand was, maar het is ook echt heel vervelend om bij een gesprek te zitten waarvan je geen woord verstaat en dat er ook nog best heftig aan toe gaat. De complete uitleg over de hele situatie kreeg ik pas nadat iedereen weg was. En ik merkte ook wel dat Maggie wat van slag was. Ze vertelde dat ze had staan trillen op haar benen toen de man haar aansprak en ze is best wel bang dat de man hier nog eens terug komt. Ze is daarom nog voorzichtiger met het op slot houden van de deuren dan ze normaal al is. 
Er is nu dus geen schoonmaakster meer, daar ben ik alles behalve rouwig om. De vrouw heeft vanmorgen echt weinig uitgevoerd. Ook Maggie gaf toe dat de vrouw zo snel mogelijk doet wat ze moet doen, zodat ze hierna tv kan kijken. De afwas was niet gedaan, er was geen Nzima gekookt, de visjes die ze gebakken had, waren aangebrand, de vloer was niet gemopt.. Maggie baalt alleen wel echt dat ze nu zelf haar was moet doen, want daar heeft ze een verschrikkelijke hekel aan. Maar gelukkig is de situatie opgelost en niet uit de hand gelopen. Chrispine kwam later nog even langs om te checken of we oké waren en hij vertelde dat hij het vermoeden had dat de man psychisch gezien niet helemaal in orde is. 
Hierna zijn we gaan lunchen en na de lunch ben ik samen met Emmaly vertrokken naar de liberary van de nursing school om te kijken of het internet werkte. Het internet bleek het weer te doen, dus we konden, nadat we het wachtwoord gekregen hadden, iets voor school gaan doen dachten we. Dit bleek niet helemaal te kloppen. Op de laptop van Emmaly werkte het internet wel enigszins, maar op mijn laptop deed hij heel erg slecht, of eigenlijk gewoon niet. Ik heb best wel een tijdje geprobeerd om iets op te kunnen zoeken qua literatuur voor onze CAT’s, maar ik kon niets openen. Ik merkte dat ik er erg ‘scruffy’ (sjagerijnig) van werd, omdat ik weet dat we de CAT’s niet kunnen schrijven zonder internet en ik me redelijk wat zorgen maak over hoe ik dit moet gaan doen met deze internetkwaliteit. Omdat ik er niets mee bereikte in de bibliotheek te blijven ben ik maar naar huis gegaan. Ik heb mijn laptop thuis gebracht en ben vertrokken naar Shoprite. Omdat het al half 4 was en ik niet wist of ik terug zou zijn voor de knock-off van Maggie heb ik eerst de sleutel naar het ziekenhuis gebracht. Ze werkt op Maternity, dit betekend dat ze in een zaal waar alle hoogzwangere vrouwen liggen, zit te wachten tot er een bevalling begint. Er lag zelfs een vrouw in het gangpad, omdat alle plekken achter de gordijnen bezet waren. Bizar.. 
Na het wegbrengen van de sleutel ben ik door een taxichauffeur naar de bank gebracht en ben ik hierna naar Shoprite gelopen. Ik wilde brood meenemen, maar dit was natuurlijk nog niet gebakken, zoals altijd. Ik moest een kwartier wachten voordat het klaar was. Toen het brood eenmaal gebakken was, duwde iedereen elkaar aan de kant om een brood te kunnen krijgen. Zo niet mijn ding.. 
Hierna ben ik ook nog even om een nieuwe internet bundel gelopen. Een heel wat grotere bundel dan ik normaal heb, want ik was na 2 weken al door mijn vorige bundel heen..  
Het was intussen al bijna 5 uur, dus ik heb maar besloten om lopend naar de sportschool te gaan, omdat ik anders niet op tijd zou zijn. Een flinke wandeling moet ik zeggen. 
De yoga les was weer erg pijnlijk, maar gelukkig is het altijd wel gezellig, dat helpt wel! 
Vanavond heb ik nog even geregeld dat we zaterdag in Nhkata Bay op bezoek gaan bij de jongen waarmee ik een tijdje geleden in het ziekenhuis heb zitten praten. We wilden graag de kindergarten zien die hij aan het opknappen is, om inspiratie op te doen voor het veranderen van de hal op de kinderafdeling van de St. John’s. Toen ik hem dit vertelde, bood hij meteen aan om ons te helpen en hij heeft voor zaterdag een heel programma gemaakt wat we allemaal gaan doen. We vertrekken om 8 uur uit Mzuzu, dus ik moet maar eens heel snel uit bed gaan (het is intussen bijna half 8). Ik ben erg benieuwd wat we allemaal gaan zien en doen. Jullie horen er weer van!

Fijn weekend!
Groetjes Eline